کد مطلب:180049 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:251
گواهی حجرالاسود بر امامت امام سجاد
امام باقر علیه السلام فرمود: پس از شهادت امام حسین علیه السلام، برادرش محمد بن حنفیه شخصی را نزد امام سجاد علیه السلام فرستاد و توسط او پیام داد كه من با شما سخن محرمانه ای دارم. ساعتی تعیین كن تا با هم صحبت كنیم.
امام سجاد علیه السلام پس از دریافت پیام، با پیشنهاد عمویش محمد حنفیه موافقت كرد و در جای خلوتی (در مكه) با هم به صحبت نشستند. در آن جلسه گفتگوی آنها به این ترتیب بود:
محمد حنفیه: ای برادرزاده! می دانی كه رسول خدا صلی الله علیه و آله، امامت بعد از خود را به امیرمؤمنان علی علیه السلام، و بعد از او به امام حسن علیه السلام، و بعد از او به امام حسین علیه السلام وصیت نمود. پدر شما (امام حسین) رضوان خدا بر او، كشته شد ولی وصیت نكرد. من عموی شمایم و با پدرت از یك ریشه می باشیم و پسر علی علیه السلام هستم، اكنون با این سن و سبقتی كه بر شما دارم، نسبت به شما كه جوان هستید، به مقام امامت نزدیكتر و مناسبتر می باشم. بنابراین در موضوع وصایت و امامت با من ستیز نكن (و بگذار زمام امور رهبری را من بر عهده بگیرم). [1] .
امام سجاد: ای عمو! از خدا بترس و ادعای چیزی كه از آن تو
[ صفحه 62]
نیست نكن. من تو را موعظه می كنم، مبادا راه جاهلان را بپیمایی!
ای عمو! پدرم (صلوات خدا بر او) قبل از حركت به سوی عراق، به من وصیت فرمود و ساعتی قبل از شهادتش در مورد وصایت (و امامت) با من عهد بست. اینك سلاح پیامبر صلی الله علیه و آله نزد من است. در این وادی قدم نگذار كه می ترسم عمرت كوتاه و حالت پریشان گردد. همانا خداوند مقام امامت و وصایت را در نسل حسین علیه السلام مقرر فرمود. اگر می خواهی این موضوع را بفهمی (و كاملاً برای تو اتمام حجت شود و روشن گردد) بیا با هم كنار كعبه نزد حجرالاسود برویم و در آنجا محاكمه ی خود را نزد خدا ببریم و از درگاه الهی بخواهیم تا امام بعد از امام حسین علیه السلام را معین كند.
محمد حنفیه با پیشنهاد امام سجاد موافقت كرد و با هم كنار كعبه، نزدیك حجرالاسود رفتند. امام سجاد علیه السلام به محمد گفت: نخست تو در درگاه خدا تضرع كن و از خدا بخواه تا این حجرالاسود سخن بگوید و گواهی دهد.
محمد حنفیه به راز و نیاز پرداخت. سپس از حجرالاسود خواست تا سخن به امامت او بگوید، ولی جوابی از حجرالاسود نیامد.
امام سجاد: ای عمو! اگر تو امام بودی، حجرالاسود جواب تو را می داد.
محمد حنفیه: ای برادرزاده! اكنون تو دعا كن و از خدا بخواه.
امام سجاد علیه السلام به راز و نیاز با خدا پرداخت. سپس به
[ صفحه 63]
حجرالاسود رو كرده فرمود: از تو می خواهم به آن خداوندی كه پیمان پیامبران و اوصیاء و همه ی مردم را در تو قرار داده (همه باید نزد تو آیند و به پیمان خود با خدا وفا كنند) وصی و امام بعد از امام حسین علیه السلام را به ما خبر ده.
ناگاه حجرالاسود، آن چنان جنبید كه نزدیك بود از جای خود كنده شود. خداوند آن حجر را به سخن درآورد و آن حجر با كمال فصاحت به زبان عربی شیوا گفت:
خدایا! مقام وصایت و امامت بعد از حسین بن علی علیه السلام به علی پسر حسین علیه السلام، فرزند فاطمه دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله رسیده است.
آنگاه محمد حنفیه بازگشت، و پیرو امام سجاد علیه السلام شد و امامت او را پذیرفت.» [2] .
امام سجاد علیه السلام پس از دریافت پیام، با پیشنهاد عمویش محمد حنفیه موافقت كرد و در جای خلوتی (در مكه) با هم به صحبت نشستند. در آن جلسه گفتگوی آنها به این ترتیب بود:
محمد حنفیه: ای برادرزاده! می دانی كه رسول خدا صلی الله علیه و آله، امامت بعد از خود را به امیرمؤمنان علی علیه السلام، و بعد از او به امام حسن علیه السلام، و بعد از او به امام حسین علیه السلام وصیت نمود. پدر شما (امام حسین) رضوان خدا بر او، كشته شد ولی وصیت نكرد. من عموی شمایم و با پدرت از یك ریشه می باشیم و پسر علی علیه السلام هستم، اكنون با این سن و سبقتی كه بر شما دارم، نسبت به شما كه جوان هستید، به مقام امامت نزدیكتر و مناسبتر می باشم. بنابراین در موضوع وصایت و امامت با من ستیز نكن (و بگذار زمام امور رهبری را من بر عهده بگیرم). [1] .
امام سجاد: ای عمو! از خدا بترس و ادعای چیزی كه از آن تو
[ صفحه 62]
نیست نكن. من تو را موعظه می كنم، مبادا راه جاهلان را بپیمایی!
ای عمو! پدرم (صلوات خدا بر او) قبل از حركت به سوی عراق، به من وصیت فرمود و ساعتی قبل از شهادتش در مورد وصایت (و امامت) با من عهد بست. اینك سلاح پیامبر صلی الله علیه و آله نزد من است. در این وادی قدم نگذار كه می ترسم عمرت كوتاه و حالت پریشان گردد. همانا خداوند مقام امامت و وصایت را در نسل حسین علیه السلام مقرر فرمود. اگر می خواهی این موضوع را بفهمی (و كاملاً برای تو اتمام حجت شود و روشن گردد) بیا با هم كنار كعبه نزد حجرالاسود برویم و در آنجا محاكمه ی خود را نزد خدا ببریم و از درگاه الهی بخواهیم تا امام بعد از امام حسین علیه السلام را معین كند.
محمد حنفیه با پیشنهاد امام سجاد موافقت كرد و با هم كنار كعبه، نزدیك حجرالاسود رفتند. امام سجاد علیه السلام به محمد گفت: نخست تو در درگاه خدا تضرع كن و از خدا بخواه تا این حجرالاسود سخن بگوید و گواهی دهد.
محمد حنفیه به راز و نیاز پرداخت. سپس از حجرالاسود خواست تا سخن به امامت او بگوید، ولی جوابی از حجرالاسود نیامد.
امام سجاد: ای عمو! اگر تو امام بودی، حجرالاسود جواب تو را می داد.
محمد حنفیه: ای برادرزاده! اكنون تو دعا كن و از خدا بخواه.
امام سجاد علیه السلام به راز و نیاز با خدا پرداخت. سپس به
[ صفحه 63]
حجرالاسود رو كرده فرمود: از تو می خواهم به آن خداوندی كه پیمان پیامبران و اوصیاء و همه ی مردم را در تو قرار داده (همه باید نزد تو آیند و به پیمان خود با خدا وفا كنند) وصی و امام بعد از امام حسین علیه السلام را به ما خبر ده.
ناگاه حجرالاسود، آن چنان جنبید كه نزدیك بود از جای خود كنده شود. خداوند آن حجر را به سخن درآورد و آن حجر با كمال فصاحت به زبان عربی شیوا گفت:
خدایا! مقام وصایت و امامت بعد از حسین بن علی علیه السلام به علی پسر حسین علیه السلام، فرزند فاطمه دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله رسیده است.
آنگاه محمد حنفیه بازگشت، و پیرو امام سجاد علیه السلام شد و امامت او را پذیرفت.» [2] .
[1] علامه مجلسي (ره) مي گويد: نظر به اينكه روايات بسيار در شأن و مقام محمد حنفيه وارد شده، ممكن است مذاكره ي فوق به خاطر مصالح و آگاهي ضعفاي شيعه بوده است. (شرح در مرآت العقول).
[2] اصول كافي، ج 1، ص 348.